Οι νέες μεθοδεύσεις για την Κύπρο

                                              

ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ  ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

                                      

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*

Οι επικοινωνιακές μεθοδεύσεις που επιχειρεί η κυβέρνηση Αναστασιάδη δεν συνιστούν πολιτική. Προπάντων όταν είναι και χαμηλής ποιότητας. Και όταν έρχονται σε αντίθεση με τις διακηρυγμένες προεκλογικές δεσμεύσεις του κ. Αναστασιάδη. Έτσι για παράδειγμα, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δεσμευόταν προεκλογικά ότι η διαχείριση του Κυπριακού θα γινόταν στη βάση της διαβούλευσης με τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, στη βάση αποφάσεων του Εθνικού Συμβουλίου. Οι πολιτικές όμως δυνάμεις βρέθηκαν μπροστά σε τετελεσμένα. Ακόμη και σύμβουλοι του κ. Αναστασιάδη από το ίδιο του το κόμμα, όπως ο κ. Χρίστος Κληρίδης, δήλωσαν ότι είχαν άγνοια αυτών που πρότεινε ή αποδέχτηκε στη Νέα Υόρκη. Ποιους συμβουλεύτηκε λοιπόν, τους επικοινωνιολόγους του;  Ακόμη ένα «Δεσμεύομαι» πήγε περίπατο.

Επί της ουσίας η διαδικασία που συμφωνήθηκε στη Νέα Υόρκη υποβαθμίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και την εξισώνει με το δημιούργημα της Τουρκίας στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου και που προσπαθεί να το παρουσιάσει ως κρατική οντότητα. Ο κ. Αναστασιάδης, συναινούντος και του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Ευάγγελου Βενιζέλου, αναδεικνύει από τώρα με την πολιτκή του δύο συνιστώντα κρατίδια στην Κύπρο.

Όσοι αμφιβάλλουν γι’αυτό δεν έχουν παρά να συμβουλευτούν τον τουρκικό τύπο που παρουσιάζει με αυτό το πνεύμα τη συμφωνία της Νέας Υόρκης. Και φυσικά με αυτό το πνεύμα θα παρουσιάζει στο εξής τα κατεχόμενα η Άγκυρα, ως μια ισότιμη κρατική οντότητα με την Κυπριακή Δημοκρατία. Σε κάθε βήμα που θα γίνεται από την Κυπριακή Δημοκρατία σε διεθνές επίπεδο, θα ακολουθεί και ένα αντίστοιχο βήμα από το κατοχικό καθεστώς. Ποιος για παράδειγμα θα εμποδίσει αύριο ή θα τολμήσει να διαμαρτυρηθεί όταν ο κ. Έρογλου θα γίνεται δεκτός με αναβαθμισμένο τρόπο είτε στις διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είτε στην Ουάσιγκτον, ως ο αρχηγός του ενός των δύο, κατά την Άγκυρα, συνιστώντων κρατιδίων; Θα του απαντούν, μα αφού εσείς οι ίδιοι δέχεστε να έχετε επαφές στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών με τον διαπραγματευτή του, γιατί διαμαρτύρεστε; Διότι ασφαλώς μόνο  εμείς θα λέμε πως ο τουρκοκύπριος διαπραγματευτής εκπροσωπεί την τουρκοκυπριακή κοινότητα και όχι το καθεστώς των κατεχομένων, μια λεπτή διάκριση που οι ξένοι θα την παραβλέπουν και θα την θεωρούν ως ελληνικό «βυζαντινισμό». Στη διεθνή κοινότητα κανένας δεν θα κάνει αυτή τη διάκριση. Κι αύριο επίσης θα συνεχιστούν οι επισκέψεις στο «Προεδρικό» των κατεχομένων, κι αυτή τη φορά κανένας δεν θα διαμαρτύρεται.

Ο κ. Αναστασιάδης «δεσμεύεται» ξανά ότι δεν θα υπάρξει τετραμερής. Τετραμερής πιθανόν να μην υπάρξει επίσημα, αλλά ουσιαστικά έχει γίνει αποδεκτή από τη συμφωνία της Νέας Υόρκης. Και είναι ήδη πράξη ως διαδικασία. Εξάλλου επίσημη τετραμερής διάσκεψη θα σήμαινε αποκλεισμό της Βρετανίας, κάτι που δεν μπορεί να διανοηθεί κανείς στα σοβαρά, όχι μόνο γιατί το Λονδίνο έχει ρόλο εγγυήτριας δύναμης, αλλά και γιατί κινεί τα νήματα για την όποια λύση του Κυπριακού. Επομένως η όλη μεθόδευση οδηγεί σε πενταμερή που θα θυμίζει τη διάσκεψη του Λονδίνου του 1959, τότε που δεν υπήρχε η Κυπριακή Δημοκρατία. Δηλαδή θα συμμετέχουν Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, είτε ως κοινότητες, είτε ως συνιστώντα κρατίδια.

Το τραγικό στην περίπτωση αυτή είναι ότι οι επικοινωνιολόγοι του κ. Αναστασιάδη προσπαθούν να παρουσιάσουν τη συμφωνία της Νέας Υόρκης ως δική του πρόταση ενώ είναι γνωστό σε όλους, και το επιβεβαιώνει ο τουρκικός τύπος με τους πανηγυρισμούς του, ότι πρόκειται για πάγια διαχρονική τουρκική θέση και πρόταση. Την οποία παρασκηνιακά προώθησε επίσης το Λονδίνο. Με αυτή την έννοια η επικοινωνιακή πολιτική Αναστασιάδη είναι παραπλανητική  και τον εκθέτει ανεπανόρθωτα. Άκουα τον κ. Χρίστο Κληρίδη στην πρωϊνή ραδιοφωνική εκπομπή του Λάζαρου Μαύρου να λέει πως η πρόταση αυτή υποβλήθηκε επίσημα στη Λευκωσία από το 2011, από το Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, ασφαλώς  με την μεθόδευση του Λονδίνου και της Άγκυρας, και ότι η κυβέρνηση Χριστόφια επιφυλάκτηκε να απαντήσει. Ο Χριστόφιας δεν απάντησε ποτέ. Απάντησε θετικά, αποδεχόμενος τις αγγλοτουρκικές μεθοδεύσεις ο Αναστασιάδης, ενώ οι επικοινωνιολόγοι του προσπαθούν να μας πείσουν και από πάνω ότι πρόκειται για δική του πρόταση!  O tempora, o mores!

Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης.

* .E-mail   stephanos.constantinides@gmail.com