ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΕΠΑΦΗ

Το ιστολόγιο Πενταλιά πήρε το όνομα
από το όμορφο και ομώνυμο χωριό της Κύπρου.
Για την επικοινωνία μαζί μας
είναι στη διάθεσή σας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:
pentalia74@gmail.com

mardi 16 avril 2013

Προς τον πρέσβη της Ο.Δ. της Γερμανίας, Wolfgang Dold

Εξοχότατε κ. πρέσβη,
Το άρθρο σας, που δημοσιεύτηκε στο προχθεσινό «Βήμα της Κυριακής», μου θύμισε τη σκηνή έξω από την πύλη, στο πρώτο μέρος του «Φάουστ», όπου παρουσιάζει ο Γκέτε τους «κάθε λογής» περιπατητές να εκθέτουν ο καθένας τη δική του άποψη για τη γενικότερη κατάσταση της εποχής τους. Μάστορες, καμαριέρες, σπουδαστές, στρατιώτες και άλλοι, συνθέτουν με τους σύντομους μονολόγους τους ένα πολυποίκιλο μωσαϊκό: «τη φωνή του λαού», όπως θα την ονομάσει με μιαν αδιόρατη ειρωνεία αυτός ο ποιητής-άρχοντας. Από την πολύχρωμη αυτή παλέτα δεν λείπει και ο εκπρόσωπος της μεσαίας αστικής τάξης, που με τη δήλωσή του προσθέτει ένα χαρακτηριστικό δείγμα νοοτροπίας της κοινωνικής αυτής κατηγορίας: «Δεν υπάρχει για μένα», λέει, «καλύτερη απασχόληση για τις Κυριακές και τις γιορτές από μια κουβέντα γύρω από τον πόλεμο και τις πολεμικές ιαχές, όταν μακριά, στα βάθη της Τουρκίας, οι λαοί αλληλοσφάζονται»...

Κατά τους δύο γεμάτους αιώνες που ακολούθησαν (ναι, κυριολεκτικά μέχρι τις μέρες μας) το πνεύμα αυτού του μεγαλοαστού βρικολάκιασε διαχρονικά στον δημόσιο βίο της πατρίδας του Γκέτε, καθ' όλη τη διάρκεια των καθεστωτικών φάσεών της ως κρατικού μορφώματος. Μετά τη συνένωση των γερμανικών κρατιδίων το 1871 από τον Βίσμαρκ και τη δημιουργία του επονομαζόμενου «Β' Ράιχ» ο Γερμανός μεγαλοαστός δεν περιορίζεται μόνον να παρακολουθεί απλώς, μέσα στη θαλπωρή της ιδιοκτησίας του, από την εφημερίδα του τις περιπέτειες των «εξωτικών» λαών στη μακρινή Ανατολή, αλλά σκαρφίζεται και τις λύσεις για τα προβλήματα των ιθαγενών... Ως μεγαλομέτοχος πλέον της πολεμικής βιομηχανίας της χώρας του, θα μεριμνήσει για το αβγάτισμα, τη συσσώρευση του κεφαλαίου του, που προέρχεται από την αφαίμαξη του υπερπροϊόντος των «ανώριμων» λαών, μέσω των εξαγωγών ολοένα και πιο εξελιγμένων φονικών συστημάτων.
Ο ήρωάς μας πλέον ανήκει στην τάξη των Kriegsgewinnler (τεχνικός όρος που αποδίδει, με τη θαυμαστή επάρκεια της γερμανικής γλώσσας, τον κερδοσκόπο που επενδύει στον πόλεμο) που είναι και οι αφανείς πρωταγωνιστές των δύο παγκοσμίων πολέμων. Μια στάση ζωής που τη συνοδεύει η διαχρονική υπεροψία που θα αποτελέσει και το φυτώριο για το καθεστώς εκείνο, το «Γ' Ράιχ», που θα εφαρμόσει με τη στυγερή του πράξη τις δικές του «τελικές λύσεις» στους «κατώτερους λαούς» της Ευρώπης...
Το πνεύμα του «Κυριακάτικου στοχαστή» στον «Φάουστ» αναβίωσε και στις μέρες μας, με τα γερμανικά Μ.Ε. (κυρίως τη μαζικής κυκλοφορίας Bild-Zeitung, αλλά και το περιοδικό Focus με το γνωστό ανοσιούργημα-μοντάζ στο εξώφυλλό του) να λοιδορούν και να οικτίρουν τη χρεοκοπημένη Ελλάδα.
«Περισσότερη Ε.Ε.», «λιγότερο διανοητικό fast food» από μέρους μας (τι σημαίνει, άραγε αυτό;), «περισσότερη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» προτείνετε, κύριε πρέσβη, με το άρθρο σας. Να εντάσσεται άραγε στο πνεύμα αυτό η πρόσφατη δημόσια δήλωση του αξιότιμου κ. Schaeuble ότι πρέπει να ξεχάσουμε το ζήτημα του κατοχικού «δανείου» και να αφοσιωθούμε αποκλειστικά στην εφαρμογή του «προγράμματος λιτότητας»; Μια προτροπή που, όπως καλύτερα από εμένα γνωρίζετε, συνιστά μια απροκάλυπτη έξωθεν παρέμβαση στο δικαίωμα της εθνικής μας κυριαρχίας.
Εντάσσεται, άραγε, στο πνεύμα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης η άσκηση «πειθούς» εκ μέρους των πολεμικών βαρόνων στη χώρα της κ. Μέρκελ να παραμείνουμε, με το οικονομικό μας υστέρημα, προσδεδεμένοι ως οικονομικοί είλωτες της πολεμικής της βιομηχανίας;
Ερωτήματα τα οποία δεν απασχολούν μόνον τον κοινό συνέλληνα, αλλά και την προοδευτική διανόηση στη σημερινή Γερμανία. Είναι αυτή η «άλλη» Γερμανία που είχα την καλή τύχη να γνωρίσω στα χρόνια της νιότης και των σπουδών μου εκεί. Είναι η Γερμανία (αν επιτραπεί η σύντομη αυτοβιογραφική παρέκβαση) που έδωσε σε έναν νεαρό gastarbeiter την ευκαιρία να σπουδάσει εκεί και, χάρη στη γενναιόδωρη υποτροφία της Humboldt-Stiftung, να προχωρήσει μέχρι την υφηγεσία (Habilitation). Είναι η Γερμανία των ποιητών και των στοχαστών που, για καλή μας τύχη, δεν έχει εξαφανισθεί από τη βαρβαρότητα των ημερών μας.
Με εξαιρετική εκτίμηση και ειλικρινείς ευχές για τη μεθαυριανή επέτειο των γενεθλίων σας.

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire